In mijn vorige blog gaf ik aan deze week te zullen schrijven over de ervaringen van Sylvia Wobbes. Ik heb haar in de afgelopen week niet kunnen spreken en bovendien heb ik nieuws die ik graag direct wil doorgeven.
Op het kamp hebben we in het verleden wel vaker met de kampleiding gesproken over de manier waarop we mensen in beweging zouden moeten zien te krijgen.
Mensen moeten zelf actief worden. Er werd wel eens gezegd "geef ze geen vis, maar een hengel". Met die hengel moeten ze dan zelf gaan vissen.
Nu hebben we vanuit de stichting Munkacs inmiddels wel wat ervaringen opgedaan op het kamp. Bij het badhuis stonden vaak kampbewoners te kijken wat die Nederlanders allemaal deden. Maar ze kwamen niet in beweging om mee te gaan doen. Bij de bouw van huisjes moesten de gezinnen zelf mee gaan doen, anders werd er geen huisje gebouwd, daar ontstond samenwerking en er kwamen banden tussen mensen (ondanks de taalbarrière).
Vervolgens werden er toilethuisjes gemaakt. Dit werd grotendeels gedaan door 2 jonge mannen (Fery en Geza) die eerst geleerd hebben om goed te meten en te zagen. Hoe ga je om met een hamer en schroevendraaier, enz.. Zij kunnen zich daar nu prima mee redden.
Nu staan we aan het begin van een project om goede kachels / kookplekken op het kamp te laten maken. Maar ja als je niet lassen kan hoe moet dat dan. Het is heel bijzonder dat juist nu een Nederlander naar de Oekraine is gegaan voor een project waarbij gelast moet worden. Die man (helaas weet ik zijn naam en waar hij vandaan komt nog niet) was bereid om Fery en Geza het lassen bij te brengen. In de afgelopen week is daar mee begonnen. Ik heb een aantal foto's toegevoegd.
Dit is voorlopig een laatste blog. Na de zomer wil ik weer beginnen met een nieuwe serie.
Uw projectleider,
Berend van Duijvenvoorde
Geen opmerkingen:
Een reactie posten