Van de projectleider; Voortgang in het toilettenproject

Beste allemaal,

het is al weer even geleden dat ik een blog heb geschreven over de voortgang van het project. Om maar met de deur in huis te vallen, er was gewoon niet veel nieuws te melden. De PC van Ruslan was kapot en er was weinig tot geen contact. Gelukkig had ik wel contact met Corine en die is in de afgelopen weken weer eens even op bezoek geweest op het kamp.

Het mooiste dat zij kon vertellen was dat nu de koffieshop boven het badhuis in gebruik is genomen. Er komen regelmatig vooral jongeren op bezoek om daar met elkaar te zijn. Dat is heel mooi.

Corine vertelde verder dat Ruslan nu zelf 3 toiletten in elkaar had gezet. Het lukt gewoon niet om goede hulp op het kamp te vinden. Je kunt dit erg teleurstellend vinden. Ik heb dit dan ook voorgelegd aan het bestuur van de Stichting  Munkacs (de stuurgroep) Afgesproken is om te bekijken of in deze tijd er nog voortgang gemaakt gaat worden en dat op het moment dat de winter invalt er gestopt wordt met het verder bouwen aan toiletten.
Eind februari 2012 zal ik dan weer een bezoek aan het kamp brengen om samen met Corine en Ruslan te bespreken welke alternatieve mogelijkheden er zijn om toch het project tot een goed einde te brengen.

Verrassend is dat een aantal kampbewoners wel graag een stenen toilethuisje willen hebben. Qua kosten niet duurder als een houten, dus dat is geen probleem. Het mooie is dat hier de mensen heet wel zelf bouwen en dat is nu juist één van de doelstellingen van dit project.

Vandaag, 3 december, had ik voor het eerst weer, via skype goed contact met Ruslan. Hij mailde een aantal foto's die ik onderaan deze blog zal plaatsen.
Hij vertelde dat het inmiddels winter was en dat hij momenteel gestopt was met het maken van toiletten, maar dat zodra het weer het toeliet hij wel verder wilde gaan. Het ging hem goed en hij was blij met het contact dat we weer hadden.
Tot zover dus deze blog en zodra er weer wat te melden is zal ik dat zeker doen.
Met vriendelijke groet,

Berend

De eerste toiletten staan er.

Na een fantastische zomerperiode, met een unieke fietservaring, begint het “gewone” leven weer zijn draai te krijgen.

Het doel om op de fiets naar de Oekraïne te gaan is, samen met Anne en Wieb, gehaald en ik kan ook zeggen dat ik buitengewoon dankbaar ben voor alle donatie die zijn gedaan voor het toilettenproject in Munkacs.

Ik kan wel vertellen het gaat daar allemaal iets anders dan wij gewend zijn. Mijn afspraak was dat bij onze aankomst in juli de eerste 20 toiletten klaar zouden zijn. De toiletten zouden gemaakt worden door mensen van het kamp. Dat was al een geweldige stap voorwaarts. Niet toekijken, maar zelf doen.

2 jonge kerels waren door Ruslan geleerd hoe te zagen en hoe elementen in elkaar te zetten. Op het moment dat wij met de fiets aankwamen werd ik door die 2 mannen direct gevraagd om mee te komen naar het jongerenonderkomen onder het missiehuis. Ik zag dat dit onderkomen was veranderend in een toilettenfabriek. Vol trots lieten ze me ze wat ze allemaal hadden gedaan. Heel veel elementen stonden klaar om in elkaar gezet te worden. Ze wilden mij dit eerst laten zien voordat ze met het plaatsen zouden gaan beginnen. Goed dat was dus even slikken (er stond er dus nog niet eentje). Maar mooi was wel hoe die jongens er mee bezig waren.

Vanwege het natte weer kon er bovendien niet begonnen worden met het plaatsen van de toiletten, want de gegraven kuilen liepen meteen vol met water. Verwacht werd dat binnen enkele weken  begonnen kon worden en dat dan de eerste 20 er zo zouden staan. Later kreeg ik van Ruslan bericht dat het allemaal toch niet zo voorspoedig liep. De jongens waren niet nauwkeurig geweest en sommige delen waren dan ook scheef en bij een eerste transport viel het toilethuisje uit elkaar. De schroeven zaten er helemaal verkeerd in.

Ook vertelde Ruslan dat de jongens zeer onregelmatig aanwezig waren en niet betrouwbaar. Hij had hen dan ook weggestuurd en zou nu een paar meer volwassen mannen vragen om de klus ter hand te nemen. Maar omdat hij zelf een aantal keren weg moest voor optredens met Amoro Del zou het wel wat langer duren. Geduld is dus een schone zaak. De cultuur op zo’n kamp is echt anders als bij ons. Wij zouden snel een aantal van die huisjes in elkaar zetten, maar zo werkt dat daar niet. Bovendien is de afspraak dat ze het zelf moeten doen.

Ook het jeugdhonk moest leeg, daarom zijn ze nu eerst bezig om een overkapping te plaatsen tegen het missiehuis aan, zodat er droog gewerkt kan worden. Bovendien is er dan weer een wens van Ruslan vervuld, dat de kinderen in de zomer buiten kunnen zitten en eten als ze voedsel halen bij de soepkeuken. De overkapping is een gift van een aantal Amerikanen.

Inmiddels zijn de 1^e zes toilethuisjes geplaatst.

Ik zal jullie op de hoogte houden van de voortgang.

Hartelijke groet,

Berend

PS geef gerust reactie. Kan ook via mijn mailadres

berend@munkacs.nl

Van de projectleider: Toiletten en fietsen en de Westerkrant.

Volgens de planning zou in de afgelopen weken materialen en gereedschap aangeschaft zijn om de eerste 20 toiletten te kunnen bouwen. Ik had afgesproken om eerst één toilet helemaal te bouwen en hierna uit te rekenen of het ook lukt om dit te doen binnen de vooraf gemaakte begroting.

Ik ben erg blij dat mijn vertrouwen groeit in het nakomen van afspraken. Het team op het Roma zigeunerkamp is er mee aan de slag gegaan en ik kreeg een positieve calculatie toegestuurd met een serie foto’s.

De eerste is dus zoals een toilethuisje eruit ziet en de tweede hoe hij wordt gebruikt. Onze contactpersoon en ondersteuner van het bouwteam Ruzlan test of het goed zit. De foto spreekt voor zich.

Nu gaan ze aan de slag om er in totaal 20 te maken, die dan opgeleverd moeten worden op het moment dat Anne en ondergetekende op de fiets in Mukachevo arriveren. (kenners zien dat er nu voor het badhuis een mooie bestrating ligt)

Vorige week hadden we samen met Wieb een interview met de journalist van de Westerkrant en een fotosessie, dat was erg leuk en ik spreek mijn complimenten uit naar de redactie omdat zij zoveel ruimte in de krant hebben gegeven om ons te kunnen presenteren. Alleen met het opschrift hebben ze iets. Al 2 keer hebben ze de fout gemaakt om daar Roemenie i.p.v. Oekraïne neer te zetten. Maar goed de lezers van deze blog weten wel beter.

Wat ons betreft mogen we wel vertrekken, nog ruim een week en dan zijn we rond 10.00 uur aanwezig voor de zaak van Woonstyle Tjamme Vis. Er is dan onder het genot van een kop koffie en cake van Jacqueline alle tijd om even afscheid te nemen. Ook kunnen er dan gerust nog kilometers gekocht worden. Wij vertrekken om precies 10.30 uur. We zullen worden weggeschoten worden door ons gemeenteraadslid Inge Jongman en begeleid worden door de politie en mogelijk enkele fietsers die een stukje mee gaan fietsen.

Dit alles betekent dat deze blog pas in augustus zal worden voortgezet, maar onderweg zijn wij voortdurend te volgen op de website, Hyves en twitter.

Hartelijke groet,

Berend

PS geef gerust reactie. Kan ook via mijn mailadres

berend@munkacs.nl

Van de Projectleider: Prins Willem Alexander vindt toiletten ook belangrijk

Na een welverdiende vakantie in het zonnige zuiden van Europa (nou ja zonnig), beginnen er 3 drukke weken met allerlei activiteiten.

Allereerst kan ik melden dat Corine inmiddels weer terug is op haar post in Beregovo. Het gaat goed met haar, maar ze moet nog wel iedere middag een poosje rust nemen.

Verder heb ik van het bestuur vlak voor mijn vakantie opdracht gekregen om met het toilettenproject te gaan beginnen. Daar ben ik heel blij mee. Het is namelijk ook een van mijn grootste wensen dat er normale menselijke voorzieningen voor een iedereen beschikbaar komt. Prins Willem Alexander denkt daar net zo over. (zie ND van 19 juni)

Ruslan heeft nu toestemming gekregen om voor 20 toiletten materialen aan te schaffen en ook het nodige gereedschap. In deze week moet het eerste toilet gebouwd zijn en zal hij mij een nauwkeurige berekening geven van de kosten, zodat ik kan nagaan of de gemaakte begroting ook reëel is. Hierna mogen de resterende 19 toiletten gemaakt en geplaatst worden. Het doel is dat deze opgeleverd worden op het moment dat Anne en ondergetekende op de fiets aankomen in Mukachevo.

In de vakantie heb ik met de racefiets regelmatig getraind in de bergen. Gisteren samen met Anne weer een trainingsdag gehouden. Zie hiervoor hyves en twitter. We hebben gefietst in de nieuwe outfit die door rijwielzaak Frans Hamstra is gesponsord. Ziet er erg goed uit.

Komende week is er weer een stuurgroep vergadering en gaan we de puntjes op de i zetten met de voorbereidingen van DE TOCHT.

Hartelijke groet,

Berend

PS geef gerust reactie. Kan ook via mijn mailadres

berend@munkacs.nl

Van de projectleider: Corine / twitter en werken aan het project

Corine is goed aangekomen in Nederland. Ze heeft een goede reis gehad die haar bijzonder is meegevallen. Ze zal nog een aantal weken moeten rusten en in Nederland voor controle naar het ziekenhuis moeten. Ik hoop natuurlijk dat ze weer snel de oude is, zodat ze haar spilfunctie in de Oekraine voor veel Nederlandse hulpverleners weer kan oppakken.

Sinds enkele weken maak ik gebruik van een twitter met de naam “vannoodtothoop”. Als je Anne en mij wilt volgen op onze fietstocht naar de Oekraïne kan dat ook via twitter en uiteraard via de website van Munkacs, waar dagelijks via GPS onze route nauwkeurig in kaart te zien is.

Verder ben ik momenteel druk bezig om het eerste deelprojectplan helemaal klaar te krijgen in de hoop dat de stuurgroep er volgende week ja op zal zeggen.

Hiervoor heb ik meerdere malen via skype met Ruslan contact gehad en dat leverde een nauwkeurige kostenberekening op wat het bouwen en plaatsen van een toilet gaat kosten. Dit project gaat dan ook over het plaatsen van 100 toiletten binnen een jaar. Zal een flinke klus worden die door de mensen op het Roma zigeunerkamp zelf zal worden uitgevoerd.

Dit is voorlopig even de laatste weblog. Ik ga namelijk een maandje wat anders doen samen met Maria. Hierna zal ik me zeker weer gaan melden.

Hartelijke groet,

Berend

PS geef gerust reactie. Kan ook via mijn mailadres

berend@munkacs.nl

Van de projectleider: meireis (2) Kledingtransporten en prikkeldraad

Al jaren komen er grote hoeveelheden kleding aan bij huize Van der Laan. Deze worden vervolgens door zeer deskundige personen uitgezocht en gekeurd of het wel geschikt is voor verzending naar de Oekraine.

Nou had ik al wel een paar keer gehoord dat de mensen op het kamp altijd heel blij zijn met de kleding, maar deze reis zagen we het met eigen ogen.

Ruslan en Carlos droegen kleding, waarbij ze ons meteen vroegen wat de betekenis was van bepaalde namen. Zij droegen shirts met het logo van een bepaalde verzekeringsmaatschappij.

Ik ben ook altijd gewoon om, als ik toch op het kamp ben, even een rondje te maken en hier en daar even contact hebben. Op een gegeven moment stonden we even te kijken bij een paar mannen die met een soort damspel bezig waren. Ik keek op de rug van één van hen en keek toen nog een keer en maakte vervolgens een foto.

Zo zie je dat kleding van hier daar echt gedragen wordt en heel welkom is. Dakdekkersbedrijf S. Veenhuizen.

Verder lopend kwamen we langs zo’n hekje waar kinderen graag op spelen. De bewoner was hier niet opgesteld en heeft er een eind aangemaakt door er prikkeldraad omheen te wikkelen. Zie foto.

Ik wilde dit nog met de Baron bespreken maar dat is niet gelukt. Ik heb wel de foto per mail naar Ruslan verstuurd en hem gevraagd om in mijn naam hem te vragen om het prikkeldraad te laten verwijderen. Dit is gewoon erg gevaarlijk met al die kinderen.

Volgende week zal ik een stukje schrijven over de projecten

Hartelijke groet,

Berend

PS geef gerust reactie. Kan ook via mijn mailadres

berend@munkacs.nl

Van de projectleider: de meireis samen met Arlien

Toch maar even alvast een kort verslag.

Op 4 mei in alle vroegte vertrokken we vanuit Hoogkerk naar Eindhoven om vandaar met Wizzair naar Boedapest te vliegen. We kwamen rond 10.30 uur aan en Ildike van Cargorent stond al op ons te wachten. We konden dus snel op weg richting Beregovo. Arlien zal in de komende zomer de reisleider zijn dus voor haar was deze reis ook een soort generale repetitie. Nou daar is ze met glans voor geslaagd. Ze rijdt perfect en alle handelingen met douane en ook een politiecontrole kwam ze feilloos doorheen.

De eerste avond kwamen we in een groot gezelschap van Nederlanders terecht in de Ark in Beregovo. Dat was erg gezellig zeker het zingen onder begeleiding van onze vrienden, Ruslan, Carlos en Tibi. Je moest de gezichten van de mensen eens zien toen de mannen in het Nederlands begonnen te zingen. Ze hadden zelfs al een heel repertoire in het Nederlands. Klonk heel goed.

Na een stevige nachtrust op Lavki, zagen we ’s ochtends dat in de week voor onze komst een deel van de grote loods was afgebrand. Kinderen hadden met vuur gespeeld. Levert voor Nadya weer een forse kostenpost op. Blijkt trouwens dat je de brandweer eerst moet betalen voor ze komen.

Het was die dag 5 mei en Arlien had mij de avond er voor voorzichtig op de hoogte gebracht dat ze dan jarig was. Ik deed natuurlijk of mijn neus bloede. Ze wist niet dat ik de mensen op het kamp al had ingelicht en die maakten er een leuke dag van. Zie foto.

Verdere belevenissen zullen in de komende week volgen. Nu ga ik samen met Maria een heerlijke rustige avond houden en enigszins herstellen van alle belevenissen.

Let dus maar op de komende weblogs.

Hartelijke groet,

Berend

PS geef gerust reactie. Kan ook via mijn mailadres

berend@munkacs.nl

Van de projectleider: Burgemeester Rehwinkel en een zieke Corine

Als je denkt dat je niets verstandigs te melden hebt, is het beter om even te zwijgen. Echter in de afgelopen week hebben zich allerlei feiten voorgedaan die mij het gevoel gaven om toch maar even achter de PC te gaan zitten. Doe ik toch al bijna niet -J.

Allereerst een triest bericht. Onze fantastische ondersteuning in de Oekraïne, Corine vd Kooi is behoorlijk ziek geweest en heeft een buikoperatie moeten ondergaan in Hongarije. De verwachting is dat ze in de loop van deze week uit het ziekenhuis zal worden ontslagen. Daarna zal ze tenminste 6 weken rust moeten nemen. De kans is groot dat ze dat in Nederland gaat doen. Dit betekent dat we haar hulp en bijstand een poosje zullen moeten ontberen. We wensen haar ook via de weblog van harte beterschap en Gods zegen toe. Echter de techniek staat voor niets want ik zat zaterdagavond (alweer) achter de PC en ineens ging de skype telefoon en tot mijn stomme verbazing had ik ineens rechtstreeks contact met Corine in het ziekenhuis. Die vanaf haar bed via haar eigen notebook mij zo kon bereiken. Dat was natuurlijk geweldig. Ook al mag ze niets doen heeft ze toch nog van alles geregeld zodat de reis van Arlien en ondergetekende volgende week niet al te veel problemen zal opleveren.

Verder nog een vermeldenswaardig punt. Burgemeester Rehwinkel is gevraagd of hij zitting wilde nemen in het comité van aanbeveling voor de “Van Nood tot Hoop Tour”. Daar heeft hij ja tegen gezegd en tevens is er een afspraak gemaakt dat Anne, Wieb en mijn persoon (ik staat zo raar) op 4 juli bij hem langs mogen komen. Hij had namelijk op 9 juli geen tijd om bij ons vertrek aanwezig te zijn. Heel mooi dus.

Ten slotte zijn we natuurlijk druk met de voorbereidingen voor 30 april. Komt allen op de Oranjemarkt in Hoogkerk zou ik zeggen.

Hartelijke groet,

Berend

PS geef gerust reactie. Kan ook via mijn mailadres

berend@munkacs.nl

Van de projectleider: Even rust en fotovraag

Beste lezers van deze weblog. In de 1^e week van mei ga ik weer enkele dagen naar de Oekraïne. Ik zal na mijn terugkeer weer het schrijven een wekelijkse weblog op mij nemen.  Als jullie nog vragen of opmerkingen hebben waar ik misschien wat mee kan in de komende reis laat het me dan gerust weten.

Wel wil ik jullie niet een mooie foto onthouden, waarop Anne en mijn persoon te zien zijn terwijl we hard aan het trainen zijn.

Ik heb bij deze een lezersvraag, waar denk je dat deze foto genomen is. Ben benieuwd hoeveel reacties er komen.

Hartelijke groet,

Berend

PS geef gerust reactie. Kan ook via mijn mailadres

berend@munkacs.nl

Van de projectleider: het vervolg

Op 4 mei zal ik samen met Arlien van der Laan opnieuw naar de Oekraïne gaan. Arlien zal zich bezig houden met de voorbereidingen van het zomerkamp. Ik ga me met name richten op het afronden van het voorbereidende deel van mogelijk een nieuw project. Uiteindelijk zal de stuurgroep daar een besluit over moeten nemen. In februari heb ik dus aan een drietal groepjes gevraagd om een deelplan uit te werken. Duidelijk is inmiddels dat het hen niet lukt om zoiets op papier te krijgen.

Ik was blij dat Corine in Nederland was en dat we samen even rustig een plan konden bedenken hoe hier nu mee om te gaan. Corine had al eens eerder een bepaald format gebruikt. Dit format zullen we ook nu gaan gebruiken.

In de weken voordat ik naar Munkacs ga zal Corine samen met ieder groepje het format gaan invullen. Ben erg benieuwd wat dit gaat opleveren. Mijn doelstelling is in ieder geval om met een eindrapportage te komen in de week nadat ik weer thuis ben. Zachtjes aan gaan we dus naar het moment dat we hopelijk weer echt kunnen beginnen op het kamp.

Samen met Anne heb ik in de afgelopen week een rondje gefietst van bijna 80 km. Er stond behoorlijk wat wind, dus onze beenspieren hadden wel wat te verduren. Het was een rondje naar Leek, Zevenhuizen, Roden, Peize, Paterswolde, Haren, Waterhuizen, Ruischebrug, Zuidwolde, Adorp en weer terug naar Hoogkerk.

Deze keer wil ik het hierbij laten.

Berend

PS geef gerust reactie. Kan ook via mijn mailadres

berend@munkacs.nl

Van de projectleider: de 3 EEE's

Als je met projectplannen bezig bent moet er ook wat gedaan worden aan naamsbekendheid en sponsorwerving.   Wat een talenten hebben we ter beschikking om zo iets te organiseren. Maanden zijn ze er mee bezig geweest, de 3 EEE’s. Eize Belle, Eize Wijnalda en Ellen Hulst. Het was helemaal perfect tot in de puntjes.

Heel mooi zoals de zaak van Tjamme Vis, Woonstyle Tjamme Vis, ter beschikking was gesteld om hier op 2 momenten de stichting te presenteren. En dat gebeurde niet zo maar. Vier prachtige dames in kleurige Oekraïense klederdracht, Anouk en Marjan van Marum, Lisanne Boersma en Manouk Steenbergen, verzorgden de gasten uitstekend met hapjes en drankjes.  Enorm veel foto en filmmateriaal was er aanwezig en ook werden diverse zaken getoond, dan wel gepoogd om te verkopen, waarbij de opbrengst ten goede kwam aan de Stichting.

Ja de meesten van de lezers weten het al, maar Anne Heemstra en ondergetekende gaan komende zomer op de fiets naar de Oekraïne. De planning is nu om op zaterdag 9 juli te vertrekken. We zullen niet te vroeg vertrekken zodat uitzwaaien mogelijk is.

Maar voor het zover is zullen we eerst veel moeten trainen. Dankzij Rijwielzaak Frans Hamstra, beschikken we nu beiden over hiervoor geschikte fietsen. Tevens krijgen we een reservefiets + allerlei materialen mee, maar ook de fietskleding komt van Frans Hamstra. Geweldig gewoon. Als je zo ’n lange fietstocht wilt maken is het wel fijn dat er een bezemwagen komt. Tjamme Vis, stelt hiervoor één van zijn bedrijfsbestelbusjes ter beschikking en Wiebe Ridderbos zal als chauffeur en onze begeleider meegaan. Het is duidelijk dat we er nu niet meer onderuit kunnen. We zien in ieder geval in al deze ondersteuning Gods zegen. Ook was het fantastisch, dat we al ruim 500 km a € 10 konden verkopen. Om van een geslaagde sponsoractie te kunnen spreken  hopen we op deze manier ongeveer  € 20.000 op tafel te krijgen (ongeveer € 10 per gefietste kilometer). Dat geld is namelijk zeker nodig om de plannen die er nu liggen te kunnen verwezenlijken. Namelijk het plaatsen van veel toiletten op het kamp, het inrichten van een medische post en de bouw van een klein schooltje op het kamp. Dit schooltje zal er vooral op gericht zijn om jonge kinderen voor te bereiden op een goede integratie op de Hongaarse school in Mukachevo. We rekenen dus op u allemaal.

Berend

PS geef gerust reactie. Kan ook via mijn mailadres

berend@munkacs.nl

Van de projectleider: Gesprek met tweede Kamerlid Esmé Wiegman

Vanmiddag met NS naar Zwolle gereisd om in een prima restaurant een persoonlijk onderhoud (zoals dat genoemd wordt) te hebben met het ChristenUnie tweede Kamerlid, mw. Esmé Wiegman.

Onder het genot van een kopje koffie wisselden we wat wetenswaardigheden uit en hierna heb ik haar op mijn notebookje een presentatie gegeven over de stichting Munkacs en het zigeunerkamp.

Hierna zijn we over de zigeunerproblematiek met elkaar in gesprek geraakt. Ik merkte dat mw. Wiegman erg goed op de hoogte was van de leefomstandigheden van de Roma’s. Ook weet ze dat er vanuit heel veel kerken ondersteunende activiteiten zijn in de voormalige Oostbloklanden en de Oekraïne. Ze vind dat erg mooi en sprak hier zeer waarderend over en gaf aan hier vooral mee door te gaan.

Mijn doelstelling voor dit gesprek was via haar de politiek op de hoogte te brengen van onze activiteiten en kijken of zij ons adviezen en tips kon geven over ondersteuning op wat voor manier dan ook.

Zij gaf allereerst aan te proberen om het vanuit je eigen gemeente te blijven doen. Financiële ondersteuning vanuit Brussel en dergelijke moet je niet als individuele stichting gaan proberen te krijgen. Zou wel kunnen als we onze krachten gaan bundelen.  Mw. Wiegman heeft binnenkort een gesprek over dit soort trajecten met DORCAS. Ook blijkt dat het ons bekende HIP inmiddels internationaal is geworden. Ik heb contactgegevens gekregen.

Omdat Esmé Wiegman zich ook inzet voor vrouwen die in de prostitutie zijn beland verwees ze ook naar het Scharlakenkoord. Daar is ook wel info weg te halen op welke wijze je aandacht kan geven aan meisjes / vrouwen op het kamp die ook het risico lopen in deze sector terecht te komen. Veel informatie en ook bescherming zou vanuit de kerk op het kamp gedaan kunnen worden, met ondersteuning van ons.

Na het uitwisselen van visitekaartjes namen we afscheid en gaf mw. Wiegman aan dat we haar te allen tijde mogen benaderen om bij activiteiten van de stichting betrokken te worden.

Hierbij laat ik het maar voor deze keer. Denk wel allemaal aan de mogelijkheid om ons te zien en te spreken op zaterdagmiddag in de zaak van Tjamme Vis aan de Zuiderweg te Hoogkerk. Vanaf 15.00 uur.

Misschien tot dan,

Berend

PS geef gerust reactie. Kan ook via mijn mailadres

berend@munkacs.nl

Van de projectleider: Onderwijs enige redmiddel tegen kinderarbeid

Het bovenstaande was de kop van een artikel in het ND van 23 februari jl. Ik ben het geheel eens met de schrijver van dit artikel, maar belangrijker vind ik dat groeperingen, zoals b.v. de zigeuners van Munkacs, zelf zien dat het een must is. Dat goed onderwijs kansen biedt om uit het sociaal isolement te komen.

Tijdens de gesprekken in de afgelopen maanden werd het puntje onderwijs van verschillende kanten belicht. Het blijkt echter dat slechts een heel klein percentage van de kinderen van het kamp uiteindelijk doorstromen naar goed basisonderwijs. Zij volgen dit onderwijs op een Hongaarse school in het centrum van Mukachevo, in klassen samen met kinderen uit de stad.

Aan de rand van de stad is een school neergezet voor de zigeuners. Daar is het onderwijs slecht, komen maar weinig kinderen en ze leren er nog minder.

Op het kamp hebben we gesproken over het volgen van onderwijs en wat dat betekent voor de toekomst. Enkele van onze directe gesprekspartners hebben momenteel goede ervaring met de hiervoor genoemde Hongaarse school.

Wat zij echter belangrijk vinden is dat kinderen goed voorbereid worden voordat zij integreren in het basisonderwijs in de stad. Zij vroegen dus concreet of het niet mogelijk was om te onderzoeken of zeg maar een jaar voordat het basisonderwijs begint kinderen op een schooltje op het kamp normen en waarden bijgebracht konden worden. Dat zij leren zich te wassen en leren spelen.

Het mooie is dat deze vraag uit betrokken ouders zelf komt. Ik heb dan ook een groepje mensen gevraagd om in de maanden dat ik er niet zou zijn hierover goed na te denken en een plan voorbereiden, waarover we dan begin mei samen verder kunnen doorspreken.

Volgende week heb ik met tweede kamer lid mw. Esmé Wiegman een gesprek en dan zal ik haar dit soort zaken zeker onder de aandacht brengen.

Haar reactie zal ik zeker laten weten.

Hartelijke groet,

Berend

PS geef gerust reactie. Kan ook via mijn mailadres

berend@munkacs.nl

Van de projectleider: de vuilnis op het kamp

Ik kan mij nog goed herinneren toen wij de 1^e keer ( 7 jaar geleden) met 40 man op het kamp aankwamen. Het was erg heet en het stonk er behoorlijk, zeker als iemand met een auto het weer leuk vond om een wolk stof / zand over ons heen te laten komen. De lucht bleef om je heen hangen al ging je iedere dag onder de douche. We waren ingeënt tegen de meest vreselijke ziektes, in de hoop zo beschermt te zijn tegen alles wat er aan ziektekiemen rond ging op zo ’n kamp.

Er lag erg veel vuilnis overal en omdat we veel handen hadden, werd er geopperd om vuilnis te gaan ruimen. Dat leek mij in ieder geval geen goed idee. Allereerst was het al moeilijk om maar ergens gewoon te beginnen, vervolgens wist je niet waar je er mee heen moest. Maar ik vond het risico’s op ziektes het grootst.

Vorig jaar constateerden we dat het kamp nog vuiler werd. Ook in februari jl. zag ik weer vuilnisbulten op deze vuilnishoop waar zoveel mensen op leven.

Mij als projectleider was ook gevraagd om te kijken of we geen schoonmaakproject konden starten.

Maar in ons gesprek met de baron vertelde hij uit zichzelf dat in het voorjaar er een grote schoonmaakactie gaat beginnen om het kamp helemaal vuilnisvrij te maken. Grote 5 kuubs containers zullen worden geplaatst. Nadat het kamp schoon gemaakt is krijgen de mensen allemaal een container. Echter die wordt alleen tegen betaling geleegd. Ik ben dus benieuwd hoe het er van de zomer uit zal zien en ook hoe het met de vuilniscontainers zal gaan.

Dit dus weer even uit de ervaringen die we bij ieder bezoek op doen.

Hartelijke groet,

Berend

PS geef gerust reactie. Kan ook via mijn mailadres

berend@munkacs.nl

Kinderbijslag en woekerrente

Uit de gesprekken die we in december hebben gevoerd kwam onder meer naar voren dat de regering van de Oekraïne een stimulerend beleid voert ten aanzien van het krijgen van kinderen. De kinderbijslag is fors te noemen. Ik heb vorige week in een Oekraïense krant dan ook onderstaand artikeltje aangetroffen.

Kinderbijslag fors omhoog

Het kabinet heeft besloten de kinderbijslag te verhogen. Voor een eerste kind krijgen de ouders 1.645,40 euro. Daarvan wordt 673,12 euro ineens uitbetaald en vervolgens een jaar iedere maand 81,02 euro. Bij de geboorte van een tweede kind gaat de uitkering naar 3.365,59 euro. De eenmalige uitkering bedraagt 673,12 euro en het gezin krijgt vervolgens gedurende twee jaar iedere maand 112,19 euro uitgekeerd.

Bij de geboorte van een derde of volgende kind in het gezin keert de Oekraïense overheid 6731,17 euro uit, bestaande uit 673,12 euro ineens en vervolgens drie jaar lang maandelijks 168,28 euro.

De verhoging van de kinderbijslag is met terugwerkende kracht per 1 januari 2011 ingegaan. Tot dan betaalde de overheid 1.121,86 euro totaal en 439,95 euro ineens voor het eerste kind, 2.291,38 euro voor het tweede en 4.582,99 euro voor het derde en volgende kind.

Dat is natuurlijk helemaal geweldig. Een uitkomst voor de arme zigeuner gezinnen. Om voor deze kinderbijslag in aanmerking te kunnen komen moet je als zwangere vrouw je wel laten registreren. En dat is nu juist onder zigeuners een groot probleem.

Bij ons bezoek in februari bleek dat in Uzhorod, een stad ongeveer 40 km van Mukachevo vandaan, een project werd uitgevoerd om zigeunervrouwen geregistreerd te krijgen. Dat project verloopt heel goed. Het plan is nu om in het voorjaar dit project ook in Munkacs op te gaan pakken. Tot zo ver heel mooi, echter er is wat aan de hand. Vrouwen die in verwachting zijn melden zich nu bij geldverstrekkers om wat geld te lenen. Dit willen ze dan afbetalen als ze kinderbijslag krijgen. Zij krijgen dat geld vervolgens in handen tegen een woekerrente van soms wel 30 – 50 % rente. En als er niet op tijd wordt betaald gaat de volgende fase van rente in over de dan openstaande schuld. Je kan wel begrijpen dat op die wijze de kans groot is dat de kinderbijslag al op is voordat het uitgekeerd kan worden. Is natuurlijk weer een erg vervelende situatie. Gelukkig treed de overheid wel op. Tijdens deze reis was er net op het journaal dat ze zo ’n woekeraar hadden gearresteerd. Er is dus nog genoeg te doen om ook deze vrouwen hierin te begeleiden, om niet in handen te vallen van gewetenloze lieden.

Hartelijke groet,

Berend

PS geef gerust reactie. Kan ook via mijn mailadres

berend@munkacs.nl

Van de projectleider: douanecontrole moet aanzienlijk sneller

Douanecontrole goederenvervoer moet aanzienlijk sneller

Onderstaand berichtje kwam ik tegen op een blog van OekraineNieuws, misschien dat ook de zendingen vanuit Hoogkerk er dan wat sneller gaan komen.

Het inklaren van goederen door de Oekraïense douane moet aanzienlijk korter gaan duren. Dat heeft premier Mikola Azarov vandaag verklaard op een bijeenkomst met leden van de European Business Association."We krijgen veel klachten over de onverklaarbare vertraging die optreedt bij de douanecontrole. De wachttijd moet met driekwart teruggebracht worden als het om geïmporteerde goedreen gaat en met de helft bij exportgoederen", aldus Azarov.

Van de projectleider: Roelie als reddende engel

Opeens was het weer zover en vertrokken we zo rond 08.30 uur richting station. Roelie deed het heel goed als taxichauffeur, we waren zo op het station. We moesten zelfs wachten op de trein. Op het moment dat we de trein instapten verschoot Harry ineens van kleur en bracht er uit mijn rugtas ligt nog in de auto. Gelukkig bleek Roelie nog niet ver uit de buurt te zijn en kwam de rugtas nog ruim op tijd op het station en had Harry ook zijn lunch bij zich.

De treinreis gebruikten we vooral om nog eens goed door te nemen waarover het in de Oekraïne moest gaan. Corinne had al heel mooi een aantal afspraken geregeld en dat betekende dat we de 2^e dag al om 08.30 uur op het kamp moesten zijn voor de eerste afspraak.

De reis verliep buitengewoon voorspoedig verder en we kwamen aan het begin van de avond op ons slaapadres in Mukachevo aan.

Daar bleek dat er in de afgelopen week een ernstig auto ongeluk was geweest waarbij de vrouw van een pastor was omgekomen. Degene met wie we de eerste afspraak hadden was naar de begrafenis en die afspraak verviel dus.

Na op het kamp elkaar hartelijk begroet te hebben en koffie gedronken zijn we naar het gemeentehuis gereden. Hier werden we allervriendelijkst ontvangen door de waarnemend burgemeester, Gergely Kincs.  Hij stond ons heel bereidwillig te woord en gaf ook aan dat hij ons waar nodig zal steunen in het krijgen van benodigde vergunningen. Ook verder wilde hij ons zeker helpen bij vragen of problemen. Aan het eind hebben we een staatsiefoto gemaakt, die op de website is terug te vinden. We konden terugzien op een vruchtbaar gesprek.

De volgende weblog zal ik iets minder positieve geluiden laten horen.

Hartelijke groet,

Berend

PS geef gerust reactie. Kan ook via mijn mailadres

berend@munkacs.nl

Van de projectleider: Voorbereiding reis Munkacs

Volgende week is het al zo ver, dan gaan Harry en ik weer voor een aantal dagen naar de Ukraine. We zullen daar opnieuw een aantal gesprekken gaan voeren met stadsbestuurders, doktoren en de kampleiding. Corine is dat momenteel allemaal aan het voorbereiden. Ook gaan we kijken bij een ander project waarbij op een kamp toiletten zijn neergezet. Misschien heel geschikt om ook op Munkacs te gaan gebruiken. Ik ben er dus best benieuwd naar. Maar het belangrijkste is natuurlijk dat niet wij gaan bepalen wat we denken dat goed is voor het kamp, maar dat de bewoners zelf dit aangeven. Want als je geen draagvlak hebt voor een project dan ga je de doelstelling zeker niet halen. Uiteindelijke doelstelling is onder meer het verbeteren van de levensomstandigheden van de zigeuners op het kamp Munkacs.

Verder heb ik van de week ook mijn voortgangsrapportage over de maand januari voor de stichting gemaakt. Dinsdag 15 februari is er weer stuurgroep overleg. Woensdag 16 februari gaan we dan vertrekken en we hopen zaterdagavond 19 februari weer veilig thuis te komen.

Willen jullie bidden voor een vruchtbare reis en een behouden thuiskomst?

De volgende weblog zal pas over 14 dagen komen, dan kan ik tenminste wat vertellen over ons bezoek.

Hartelijke groet,

Berend

PS geef gerust reactie. Kan ook via mijn mailadres bvanduijvenvoorde@kpnplanet.nl

Van de projectleider: Weisz spreekt in de Bondsdag

Zo kopte de krant 27 januari en was een avond eerder Zoni Weisz op het journaal te zien, terwijl hij als vertegenwoordiger van de zigeuners de Bondsdag mocht toespreken.  Hij wees met name op de mensonterende omstandigheden waarvan in Oost-Europa nog steeds sprake is onder de zigeuners. Heel mooi dat hij dit onder de aandacht van heel de wereld mocht brengen.

Ik probeer in Nederland ook een heel klein steentje bij te dragen. Ik heb namelijk een afspraak kunnen maken met Esmé Wiegman van de ChristenUnie. Zij heeft, als tweede Kamerlid, met ondermeer als  portefeuille volksgezondheid , oog voor minderheden in de samenleving. Na de Prov. Statenverkiezingen hoop ik haar DV te ontmoeten en zal ik het zigeunerkamp Munkacs onder haar aandacht proberen te brengen.  Haar voorganger  Cynthia Ortega heeft een keer een bezoek aan Munkacs gebracht en daar met Ruszlan gesproken.

Verder probeer ik momenteel via een Nederlandse landbouwattaché in Washington te kijken of hij is zijn netwerk ook Nederlands ambassadepersoneel in de Oekraïne heeft zitten. Ik ken hem van een aantal jaren geleden en hij was altijd iemand die graag over de wereld trok en overal contacten had. Ben dus benieuwd.

Ik had beloofd  om ook nog een inkijkje in het zigeunerhuisje te geven. Die belofte wil ik vandaag waarmaken.

Harry heeft net vanavond het hele model weer opgehaald voor een demo op school.

Laten we in onze gebeden de minderbedeelden in onze maatschappij niet vergeten.

Hartelijke groet,

Berend

PS geef gerust reactie. Kan ook via mijn mailadres bvanduijvenvoorde@kpnplanet.nl



Van de projectleider: uit de stuurgroep en contact met Beregowo

Gisteravond mocht ik langs komen bij de stuurgroep voor het maandelijkse overleg. Best wel spannend want in de afgelopen weken had ik het tussenrapport mbt het haalbaarheidsonderzoek voor een project in Munkacs opgeleverd.

Na een prima gesprek gaf voorzitter Harry te kennen dat de stuurgroep tevreden was met het opgeleverde product en kreeg ik toestemming om verder te gaan op de voorgestelde weg. Ik begrijp dat jullie daar natuurlijk graag wat van willen wegen.

Nou ik zal bij deze er iets van vertellen. Uit de gevoerde gesprekken kwam met name de noodzaak naar voren om iets te doen op het gebied van:

1. gezondheid (medische post, samenwerking met het ziekenhuis)
2. hygiene (toiletten, wasmachines)
3. educatie (scholing, preventie, normen en waarden)
4. officiële papieren (geboorte- en legitimatiebewijzen)
5. humanitaire noodhulp

In de komende reis (16 – 19 februari) gaan Harry en ik weer samen op stap om met alle betrokken nieuwe gesprekken aan te gaan. Dit gaan we dan doen om inzicht te krijgen naar zaken waar echt draagvlak voor is en waar mensen zelf op zitten te wachten.

Uiteraard heb ik even met Corine gebeld via Skype. Ideaal middel om gratis te bellen. Werkt soms niet helemaal goed, maar het lukte deze keer ook weer om de stand van zaken met elkaar te delen. Corine zal weer aan de slag gaan om afspraken te maken en te plannen. Ook zal ze weer ons onderkomen op Lavki regelen.

Omdat dit toch weer een aardig lang stukje is geworden beloof ik de volgende aflevering ook nog een inkijk in het zigeunerhuisje te plaatsen.

Hartelijke groet,

Berend

PS geef gerust reactie. Kan ook via mijn mailadres bvanduijvenvoorde@kpnplanet.nl

Van de projectleider: Op bezoek in Gorssel

Zoals gezegd ben ik dus naar het Gelderse Gorssel getogen om daar een presentatie te geven over het werk van de Stichting Munkacs onder de zigeuners van Munkacs.

Het was een mooie avond. Er waren zo ‘n 30 dames op af gekomen en ook een collega van mij die in dat dorp woont, dus dat was erg leuk.

Na eerst wat muziek van Amoro Del te hebben laten horen heb ik een korte quiz met de dames gehouden. Het bleek dat bv de meesten dachten dat de zigeuners uit Siberië kwamen.

Ook hebben ze het mini zigeunerhuisje in de koffiepauze goed bestudeerd. Daarna heb ik ze gevraagd wat ze allemaal misten in zo ’n huisje.

Het was voor velen schokkend om vast te stellen, dat er geen keuken en toilet aanwezig waren. Dat een potkachel dienst doet als verwarming en kookelement. Herinneringen aan vroeger kwamen wel naar boven.

Ik werd aan het eind hartelijk bedankt en ging niet met lege handen naar huis. De dames hadden al maanden spulletjes voor kinderen ingekocht en verzameld. Allemaal plastic tasjes met daarin zeep, tandenborstels, kleurpotloden en pennen en dergelijke. Erg mooi. Bovendien kreeg ik een envelop met inhoud mee voor de stichting. Dus ik kon, op een gezegende avond terugkijkend, met een goed gevoel huiswaarts keren.

Verder zal ik me deze week moeten voorbereiden op het stuurgroepoverleg van volgende week.

Ik meld me daarna wel weer.

Hartelijke groet,

Berend

PS geef gerust reactie. Kan ook via mijn mailadres bvanduijvenvoorde@kpnplanet.nl

van de projectleider: een mini zigeunerhuisje

Harry en Roelie kwamen vanavond bij mij langs met een grote doos, waar een kinderfiets in had gezeten.

Nu wist ik inmiddels dat de familie van der Laan niet voor een kleintje vervaard is, maar in grote eendracht hadden ze een zigeunerhuisje nagebouwd en ingericht. Het zag er werkelijk fantastisch uit. Ik verwacht dat er eerdaags wel een mooie foto van op de website komt te staan.

Ik mag namelijk morgenavond in Gorssel (in de buurt van Deventer) bij een plattelandsvrouwenvereniging “de Passage” een avond vullen met informatie over het wel en wee van de zigeuners in de Oekraïne. En wat is dan mooier dan aanschouwelijk onderwijs. Met je eigen ogen zien in wat voor een beperkte ruimte een zigeunergezin leeft. Ik ben benieuwd naar de reacties.

Ik zal het jullie laten weten.

Berend

De tros is los.

Als oud varensgezel spreekt de titel van dit blog wel aan. Ik wil er mee aangeven dat DV vanaf nu zoveel mogelijk wekelijks een blog van mijn hand op de website van de Stichting Munkacs zal verschijnen.

In oktober 2010 ben ik door het bestuur van de Stichting Munkacs gevraagd om als projectleider een haalbaarheidsonderzoek uit te voeren naar de mogelijkheid van een nieuw project in Munkacs. Dat leek me een leuke klus en ben toen begonnen met het schrijven van een projectplan. Ik kreeg hierbij hulp van Corine van der Kooi. Zij woont en werkt al ruim 12 jaar in de omgeving van Mukachevo. Zij wilde wel met mij dit project gaan doen. Heel grappig is eigenlijk dat zij Hoogkerk goed kent. Corine heeft wortels in Hoogkerk. Haar opa en oma woonden hier, waardoor zij tot 1995 regelmatig in Hoogkerk was. Zo weten jullie ook iets van haar achtergrond.

Ik werk zelf als projectmanager bij het ministerie van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie en heb al een heel aantal jaren ervaring in het uitvoeren van projecten.

Het is bijvoorbeeld belangrijk dat je veel tijd en energie steekt in de voorbereiding van een project. Dat verdien je later dubbel en dwars terug.

Ik heb dan ook samen met de stuurgroep een omgevings- en een risicoanalyse uitgevoerd. Zo kwam heel mooi in beeld welke belanghebbenden er rondom het zigeunerkamp zijn. Tijdens onze decemberreis (verslag staat op de website) hebben we dan ook veel gesprekken gevoerd met die groep mensen. Dat leverde veel gegevens op. Die zijn inmiddels allemaal in een rapport verwerkt. Ik ga daar in het volgende blog wel wat verder op in. Voor nu wil ik het er eerst even bij laten.

Tot een volgende keer,

Berend

van de projectleider

Dit is het eerste berichtje wat ik op de website van de stichting Munkacs plaats.
Het is mijn bedoeling om te proberen om wekelijks een kort berichtje te plaatsen over de voortgang van het onderzoek naar een nieuw project in de Oekraine.
Wordt dus vervolgd.

Berend van Duijvenvoorde