Van de projectleider; Nieuwe projecten?

Beste lezers,

Vanuit het bestuur van de Stichting Munkacs werd mij gevraagd om de mogelijkheden van nieuwe projecten te onderzoeken.

Tijdens mijn laatste bezoek, vorige maand, bracht ik dit dan ook ter sprake. Onze alleskunner op het kamp, Ruslan, schudde meteen met zijn hoofd. Nu nog even niet. Hij dacht dat we meteen met een nieuw project wilde beginnen, terwijl hij nog bezig was met de afronding van de 3 onder 1 kap woning en ook moest beginnen aan de renovatie van het badhuis. Dit werd hem echt even te veel. Gelukkig kon ik hem uitleggen dat we er over willen nadenken. Dat we eerst een plan willen maken en dan de financiën voor elkaar moeten krijgen en dat pas daarna er echt begonnen kan worden. Hij snapte dit en was ook gerust gesteld. Het zou hem anders veel te veel worden. Voor degenen die het niet weten. Ruslan is suikerpatiënt en heeft best nog wel meer gezondheidsklachten, waar hij niet te koop mee loopt. En op het kamp wordt hij voor van alles en nog wat ingeschakeld.

De watervoorziening op het kamp:
Er lopen een paar leidingen van het gemeentelijk waterleidingnetwerk door het kamp. Een aantal huisjes hebben daar rechtstreeks water vandaan. Maar het merendeel heeft geen water. Nu zou je kunnen bedenken of het niet mogelijk zou zijn om over het kamp een leidingnetwerk aan te leggen. Dat zou voor veel bewoners een uitkomst zijn. Helaas is het zo, dat wat er nu ligt van zeer slechte kwaliteit is en bij lekkages worden er zeg maar wat stukjes leiding dicht geplakt, maar er komen geen nieuwe leidingen. Bovendien moeten de bewoners van Mukachevo betalen voor het water. Op het kamp is dat tot nu toe niet zo. Maar je kunt bedenken dat als er veel meer gebruikers komen, de gemeente er snel bij zal zijn om meters te plaatsen. En dan heb je het probleem dat veel kampbewoners echt geen geld hebben om hiervoor te betalen.
Daarnaast trekken een aantal kampbewoners water vanonder de grond vandaan met buizen tot zo 'n 7 meter diepte. Dit is zeer risicovol voor de gezondheid, want het kamp staat op een oude vuilnisbelt en bovendien gaat de mest van de paarden en wat er in de toiletten terecht komt rechtstreeks de grond in en kan het grondwater dus ernstig vervuilen. Dit is best een groot dilemma en een probleem die voor de Stichting Munkacs te groot van omvang is om aan te pakken.

Houtkachels:
In het verleden is wel eens gevraagd om financiën voor houtkachels. In veel hutjes wordt op zeer gevaarlijke wijze gestookt en gekookt. Oude olievaten, oude potkachels en ga zo maar door. Op het kamp zijn we bij iemand geweest die het soort kachels maakt die bruikbaar lijken voor dit doel. Ruslan vertelde echter dat het materiaal van slechte kwaliteit was en niet goed. Het model wel. De man had op zijn aanwijzingen er ook een aslade onder gemaakt. Ruslan wil graag 2 jongens opleiden om zelf kachels te gaan maken onder zijn supervisie. De kosten van zo 'n kachel (zie foto) zullen ergens tussen de € 100 - € 150 per stuk komen te liggen. Ik heb dit idee nu ingebracht bij het bestuur van de Stichting en wacht af of zij dit een goed iets vinden voor een volgend project.

De komende 2 weken zal er in ieder geval geen nieuwe blog verschijnen in verband met de herfstvakantie.
Tot een volgende blog,
De projectleider,

Berend van Duijvenvoorde

Van de projectleider; het badhuis

Vorige week had ik al aangekondigd, dat ik deze week wat zou schrijven over het badhuis.

Het badhuis is nu zo'n 8 jaar in gebruik. Heeft dat nu veranderingen op het kamp gebracht zou je dan kunnen vragen? Daar kan ik volmondig ja op zeggen. Een heel aantal mensen, vooral die aan de "hoofdweg" wonen, kwamen in de begin jaren naar het badhuis. Zij hebben ervaren dat zo af een toe een douche nemen voor je lichaam heel goed is. Zij hebben nu zelf een voorziening waardoor zij zich kunnen wassen of douchen. Dat is natuurlijk fantastisch. Dat verklaard waarom deze mensen niet meer naar het badhuis komen.

Het gebruik van het badhuis is in de afgelopen jaren dan ook fors afgenomen. Maar dat is niet alleen door het wegblijven van de hierboven bedoelde groep mensen. Nee, er zijn gewoon veel mensen op het kamp die een douchebeurt niet kunnen betalen. De economische crisis heeft hier zeker ook aan bijgedragen, want wat er aan inkomsten waren is nog weer minder geworden.

Ook bleek in de laatste jaren dat een heel aantal douches het niet meer goed deden. Dit komt door het harde water en dus het verkalken van leidingen en kranen. Die moeten nu echt vervangen worden. Ook de verwarmingsketel is aan vervanging toe.

Ook hebben we geconstateerd dat de vrouw die bijhoudt wie er allemaal komen douchen en zo mogelijk daarvoor geld int, dit zonder een vergoeding doet. Terwijl ze er de hele dag zit.

Het kostte enige moeite om een overzicht te krijgen van wat er nu binnenkomt en wat de kosten zijn. De kosten blijken tenminste het dubbele te zijn van de inkomsten.

Gelet op al deze genoemde punten moest het bestuur van de stichting Munkacs besluiten of het badhuis wel moest blijven bestaan. Ik ben erg blij dat het bestuur heeft gezegd dat het badhuis wel moet blijven bestaan. Dat betekent dat er het één en ander aan renovatiewerk zal moeten plaatsvinden.

Vorig jaar constateerde ik bijvoorbeeld dat het dak lek was. Het is nu de bedoeling dat in de komende weken, nog voordat er veel regen gaat vallen, er nieuwe dakplaten op gaan komen. Corine heeft mogelijk iemand gevonden die dit wel kan en wil doen. Als er doorgewerkt wordt kan het in één week klaar zijn.

Daarna zal de medische post in de voorste doucheruimte ingericht worden en tenslotte zal de achterste doucheruimte voorzien worden van nieuwe leidingen en douchekranen en komt er een nieuwe ketel in. Hopelijk gaat dit in de wintermaanden allemaal lukken.

Het bestuur van de stichting zal ondertussen manieren gaan proberen te vinden om gelden te verwerven, waardoor mensen kunnen blijven douchen.

Tijdens mijn bezoek heb ik ook gesproken met de kampleiding en hen gevraagd om te bedenken hoe ze medekampbewoners kunnen stimuleren om gebruik te gaan maken van de douches. Dat was best een leuke brainstormsessie. Stel je biedt iemand een bon aan waarop hij of zij een keer gratis kan gaan douchen. Impliciet laat je dan aan die persoon weten dat hij of zij vies is. Hoe moet je dat nu aanpakken? Ik ben benieuwd wat daar uit gaat komen.

Zo dat was het dan voor deze keer. De volgende keer zal ik iets schrijven over eventuele nieuwe projecten.
Veel leesplezier,
Uw projectleider,

Berend van Duijvenvoorde