zaterdag 19 mei 2012

van de projectleider: "de vergeten genocide" en voortgang toilettenproject

Beste volgers,

In de afgelopen week kwam ik in contact met een journalist die in de komende week naar de Oekraine gaat om daar zijn werk te doen. Hij wil artikelen schrijven over de achtergronden van de bewoners van het land en op die manier laten weten wie de Oekrainers zijn. Aanstaande dinsdag vertrekt hij voor drie weken naar Oekraïne om portretten en reportages te maken over de rauwe realiteit van de bevolking aldaar, met het oog op het naderende EK voetbal. In Nederland komt er steeds meer aandacht voor -met name- de politiek in Oekraïne, maar er wordt weinig bericht over de dagelijkse omstandigheden van burgers. Graag wil hij daarom berichten over sociaal-maatschappelijke onderwerpen die daar spelen.

Hij heet Boris Braak en zal de komende weken op de dinsdag en donderdag bij Felix Meurders, in het programma DeGids.fm te horen zijn (Radio 1). Hij gaf mij een link door naar een website die nog in opbouw is. Deze website is echt de moeite waard om eens rustig door te kijken en te lezen. Grondig onderzoek is er gedaan naar de achtergronden van de zigeuners. Rondom dodenherdenking op 4 mei, was er al aandacht voor de "vergeten genocide van deze bevolkingsgroep". Op die website www.romasinti.eu/ (de link moet je zelf even kopieren en opzoeken) is er een gezicht aangegeven door verhalen en foto's van een aantal mensen. Heel indrukwekkend.
Boris Braak heeft inmiddels contact met Arlien van der Laan en Corine van der Kooi. Hij wil graag het kamp bezoeken om iets te zien en horen van het toilettenproject en ook over het werk wat Arlien in het kinderziekenhuis verricht.

Dit is een mooie aansluiting om nog iets te vertellen over de voortgang van het toilettenproject.
Op dit moment zijn er 2 jongens, van het kamp zelf, die aan de toiletten werken. Ruslan is wel enthousiast geworden over deze jongens, die door Sanyi leren om het werk goed te doen.
In de 1e week van mei zijn er in hoog tempo een aantal toiletten gemaakt. in de afgelopen 2 weken zijn ze afgemaakt en geplaatst.
Op de foto's is te zien dat toiletten wel vervoerd worden op een kar, maar zonder paard er voor. Alles met menskracht dus.
Mensen moeten zelf een gat graven waar dan een toilet boven wordt geplaatst. Dat gebeurt soms te enthousiast. Het gat is dan zo groot gemaakt, dat het toilet er in zou verdwijnen.
Ik kreeg te horen dat de mensen erg blij zijn met hun toilet, ze staan er met een grote glimlach op hun gezicht bij. Een vrouw vertelde dat ze de schoenen uit deden voor ze naar het toilet gaan, want het is het schoonste plekje dat ze hebben. Geweldig gewoon. Dan besef je pas hoe rijk wij eigenlijk allemaal wel zijn. Ik ben dus erg blij dat dit werk nu gestaag vordert.

Ruslan vertrekt maandag met Amaro Del naar Nederland voor en tour. 6 juni zullen ze in Groningen optreden. Als je kunt ga er heen zou ik zeggen. Is een aanrader. Een deel van de opbrengst is bestemd voor het volgende project, een medische post op het kamp.

Ik weet niet of ik in de komende weken nog stof heb om te schrijven, dus het kan zijn dat ik pas na mijn bezoek aan het kamp, eind juli, weer verder ga met deze weblog. Maar als er nieuws is zal ik het laten weten.
groeten van de projectleider,



Berend.
PS. Reacties op de mijn blogs zijn van zeker welkom.
mag ook via de mail naar berend@munkacs.nl

zaterdag 12 mei 2012

van de projectleider: Hoe doe je projecten in ontwikkelingsgebieden.

Enige tijd geleden sprak iemand mij over dit onderwerp aan. Hij had er een boekje over liggen en dat boekje heb ik dan ook met belangstelling gelezen.

Je zou in eerste instantie zeggen dat de Oekraine geen ontwikkelingsgebied is, maar als je op het Roma zigeunerkamp in Mukachevo komt dan zie je dat er hele grote achterstanden zijn en de verschillen erg groot.

Ik zal in deze blog een aantal punten uit het boekje noemen en kijken hoe dit vanuit de Stichting Munkacs is opgepakt.

Wat maakt een ontwikkelingsproject tot een goed project;
- de mensen moeten zelf met voorstellen en ideeën komen.
- de mensen doen zelf mee met de uitvoering van het project
- kijk vooral naar effecten op lange termijn
- zorg voor eigenaarschap
- zorg voor goede locale contacten
- zorg er voor dat taken belegd zijn bij mensen die dat ook aankunnen
- blijf investeren in persoonlijk contact
- regelmatig live contact is onmisbaar
- leer van fouten
- bouw niet op één contactpersoon
- zorg voor lange termijn visie
- wat zijn de neveneffecten van het project
- investeer in kennis en vaardigheden en motivatie
Zo zijn er nog wel meer punten te noemen uit dat boekje.

Als ik kijk hoe wij op het kamp bezig zijn, dan zijn er veel punten die we wel op de juiste manier hebben opgepakt.
Wat we doen op het kamp zijn niet de ideeën die bij ons vandaan komen, maar juist van het kamp zelf.
Bij de bouw van het badhuis (ons eerste project) werd er vooral toegekeken. Dit leverde ook best wel ergenissen op bij de mensen die mee kwamen om te helpen.
Bij de bouw / renovatie van huisjes op het kamp moesten de bewoners zelf mee helpen en het ook afbouwen en onderhouden.
Nu bij het toilettenproject moeten de mensen van het kamp het zelf doen. Dit is ook niet zo maar vanzelf gegaan, maar het gaat wel steeds beter. Zeker in de afgelopen weken hebben meerdere jongens van het kamp meegeholpen om de toiletten te maken en te plaatsen.
Dit zijn allemaal projecten met de doelstelling dat de leefomstandigheden op het kamp verbeterd worden. Ook de bewustwording bij de bewoners dat hychiëne goed is voor iedereen, helpt hierin mee. Er is nu veel vraag naar een toilet b.v.

Vanuit de stichting hebben we goede contacten met de kampleiding en meerdere malen per jaar wordt er een bezoek gebracht om live contact te hebben.

Het bestuur van de stichting is zich ook zeker bewust dat je mensen niet van de ene op de andere dag kan veranderen en dat geldt ook voor de situatie waarin ze leven. Daarom is er ook vanaf het begin gekozen om niet ieder jaar naar een ander kamp te gaan, maar juist op één kamp een band opbouwen en helpen om daar de situatie enigzins te verbeteren. Duidelijk is dat dit alleen al hele lange termijnwerk is.
In ieder geval terugblikkend op het boekje, denk ik dat de aanpak van de stichting heel goed aansluit met wat in dit boekje staat. Ik vind het zelf dan ook fijn om op deze manier als projectleider voor de stichting Munkacs taken uit te voeren.

Volgende week zal ik wer iets schrijven over de voortgang van het toilettenproject.
Hartelijke groet,

Berend.
PS. Reacties op de mijn blogs zijn van zeker welkom.
mag ook via de mail naar berend@munkacs.nl

vrijdag 4 mei 2012

van de projectleider: toiletten, mazelen en supporters

Beste lezers,

Voor mij was het de afgelopen week een spannende week. Nadat we vorig jaar na de zomer het toilettenproject waren gestart, kwam het eigenlijk niet goed van de grond. In maart ben ik naar de Oekraine geweest om te proberen het project weer aan de gang te krijgen. Enkele weken geleden kwam het bericht dat Sanyi, samen met enkele mannen begin mei zouden beginnen. Van diverse kanten kreeg ik van de week positieve geluiden en foto's binnen. Gisteravond heb ik ook nog via skype contact gehad met Corine en Ruslan. 12 toiletten zijn er van de week gemaakt.
Ze staan nu onder een afdakje.


De onderkant moet nog geimpregneerd worden, zodat ze ook goed tegen vocht kunnen.

Mooi is ook dat de mannen zonder toezicht van Sanyi goed hebben doorgewerkt. Volgende week gaan ze dan ook gewoon door. Ruslan heeft inmiddels nieuw materiaal gekocht en dat werd een uur later al op het kamp afgeleverd met een vrachtauto. Vrachtkosten € 4,--.  Het werken in een klein team gaat het beste, anders lopen de mannen elkaar in de weg. De ruimte waar ze moeten werken is namelijk niet zo groot.

Iedereen weet zachtjes aan wel dat er in de komende zomer voetbal is in de Oekraine. Er is internationaal veel politiek gedoe over of je nu wel of niet moet gaan. Maar op bijgevoegde foto kan je zien dat Nederland in ieder geval al supporters in de Oekraine heeft. Super gewoon.





Van de week stond er al een foto op faceboek dat de kinderen van Ruslan de mazelen hebben. Maar het blijkt dat veel kinderen momenteel op het kamp de mazelen hebben. Geeft natuurlijk veel ongemakken, die zieke kinderen. We hopen maar dat het weer snel over gaat.

Genoeg informatie om weer even bij stil te staan. Daarom zal ik het toegezegde stukje over hoe om te gaan met projecten in ontwikkelingsgebieden pas volgende week plaatsen.
Hartelijke groet,

Berend.
PS. Reacties op de mijn blogs zijn van zeker welkom.
mag ook via de mail naar berend@munkacs.nl