Van de projectleider: vervolg gesprekken met kampbewoners (23-12-2012, gewijzigd op 15-6-13 foutje))

Zoals ik vorige week al had geschreven zou ik deze week nog iets meer uit gesprekken met kampbewoners laten horen.

We kwamen bij  Lilly en Robert, een zus en broer. Respectievelijk 30 en 33 jaar oud.  Ze kunnen lezen noch schrijven. Beiden zijn op het kamp geboren. Hun beider ouder leven nog.  Die waren op het moment van ons bezoek in de stad aan het bedelen. Lilly heeft een zoon van 6 jaar. Hij bezoekt de zigeunerschool. Op het moment dat wij bij hen waren was er ook een zus van Lilly aanwezig. Zij is 46 jaar en moeder van 12 kinderen.  Tijdens ons gesprek had ze een kind van een jaar of 3  -  4 op schoot, die voortdurend  één van haar borsten te voorschijn haalde om wat voeding binnen te krijgen of om aan zijn zuigbehoefte te voldoen.  Ze woonde in een hutje vlakbij. We hebben daar ook nog even naar binnengekeken.  Zag er erg rommelig uit.


 Hierna kwamen we bij een echtpaar van respectievelijk man 51 en vrouw 36 jaar. Beiden waren ook op het kamp geboren.  Beiden kunnen lezen en schrijven en zijn christen.  Om in hun bestaan te kunnen voorzien had hij een paard en wagen gekocht voor € 1500,--. Had inmiddels € 300 afgelost. Maar het was daar echt schraalhans keukenmeester, want hij verdiende met zijn werk soms maar 3 a 4 euro per dag en dat is echt te weinig om van te kunnen bestaan. Ze hebben 4 kinderen in de leeftijd van 10 - 18 jaar. De vrouw was ernstig ziek en menselijkerwijs niet lang meer te leven. Longkanker. In de Oekraine is de medische zorg gratis. Oftewel je hoeft niet te betalen om in een ziekenhuis te liggen, maar je medicatie moet je wel zelf kopen. Dat kunnen zigeuners in veel gevallen helaas niet en dat betekent in veel gevallen dat zieke mensen thuis blijven. Het is alleen wel zo dat ze door haar ziekte een uitkering kreeg, waar het gezin dan weer wat aan heeft.

Als  laatste brachten we een bezoek bij Erika, 33 jaar. Ze heeft 6 kinderen, 2 kinderen had ze afgestaan aan een tehuis. Het waren namelijk gehandicapte kinderen. Het jongste kind was 2 jaar en de oudste 16 jaar. De woonde aardig riant voor de kampbegrippen. Ze hadden een woninkje vanuit een project gekregen.

Ze is getrouwd en haar man werkt op diverse vuilnisbelten. Maar geen vast werk, hij probeert wel steeds om vast werk te vinden. Ze hebben ongeveer € 280 per maand om van  te bestaan.  Beiden waren ook op het kamp geboren.

Erika  heeft school gehad en kan Hongaars lezen.

Het oudste kind gaat naar de zigeunerschool.

Dit is de laatste weblog van mijn hand voor 2012.

Zodra er nieuws te melden is over de medische post zal ik een nieuwe weblog schrijven.
Ik wens iedereen hele fijne feestdagen toe en alvast een heel voorspoedig 2013.

Vriendelijke groet,

 

Berend van Duijvenvoorde

PS geef gerust reacties, kan via mijn emailadres; Berend@munkacs.nl