De toiletten:
Het schiet mooi op met de toiletten, de mannen werken gestaag
door. Ik heb afgesproken om in de laatste week van november van dit jaar naar
het kamp te komen om bij de oplevering van het laatste toilethuisje te zijn. Er
zullen dan ruim 100 toiletten zijn geplaatst. Ik ben nu al benieuwd hoe dat er
uit ziet. Van de zomer stonden er 40 en toen zag je ze al op veel plekken, Maar
100 lijkt me helemaal super.
De medische post:
Ondertussen ben ik al samen met Corine en Ruslan bezig om
het projectplan voor de medische post rond te krijgen. In de afgelopen week had
ik een stuurgroep overleg en hebben we het plan besproken.
Hieronder zal ik in het kort verwoorden wat er in staat;
Onze doelstelling is, dat steeds meer bewoners van het kamp gebruik kunnen en gaan maken van
medische zorg, zodat de levensomstandigheden verder verbetert worden. Hierbij
wordt gedacht aan spreekuren van doctoren, geven van injecties in een
“steriele” omgeving, controles van kinderen op ziektes en bv oogcontroles,
controles van zwangere vrouwen, enzovoorts.
·
de
artsen in de medische post spreekuur te doen laten houden.
·
patiënten
die niet in staat zijn om naar de post te komen worden alsnog thuis bezocht. Om
de problemen die de artsen tegenkomen de ondervangen worden zij begeleid door
een Roma die de woningen weet te vinden en de arts kan begeleiden op weg naar
de patiënt.
·
daarna
te starten met een nazorgfase, waarbij er ondertussen wordt geëvalueerd.
De Roma-zigeuners
van het Romakamp van Munkacs hebben de normale toegankelijkheid tot de medische
voorzieningen die er in Oekraïne zijn voor de bevolking. In het plaatselijke
ziekenhuis, op loopafstand van het Romakamp, is dagelijks spreekuur waar de
bevolking gebruik van kan maken. Veel Roma maken hier, om verschillende
redenen, geen gebruik van.
Als de patiënt niet
in staat is om naar spreekuur in het ziekenhuis te komen, kan men een bezoek
aanvragen. De wijkarts komt dan langs om de patiënt te bezoeken.
Dit geeft vaak
problemen, onder meer doordat;
·
vaak
geen fatsoenlijk bed aanwezig is waarop de arts onderzoek kan verrichten.
·
schoon
water ontbreekt om de handen eerst te kunnen wassen.
·
in de
meeste onderkomens geen stoel of tafel aanwezig is waarop de arts kan zitten of
schrijven.
·
de
huisjes niet genummerd zijn en de straten geen straatnaam hebben. Hierdoor is
het moeilijk de zieke te vinden.
·
in het
kamp geen verharde straten zijn waardoor de artsen door de blubber moeten.
·
de
artsen regelmatig met agressie te maken krijgen.
Vriendelijke groet,
Berend
PS geef gerust reactie. Kan ook via mijn mailadres
Geen opmerkingen:
Een reactie posten