Het volgende verhaal wil ik toch wel even kwijt;
Terwijl het
kinderkamp de volgende dag moest beginnen werd Ruslan vanuit de overheid
benaderd met het bericht dat nog bepaalde documenten ingevuld moesten worden
want anders kon het kamp niet doorgaan of zouden er boetes vallen.
Per direct
zijn we naar de bewuste ambtenaar gereden en is Ruslan gaan vragen wat er aan
de hand was. Hij moest precies vertellen wat er op het kamp allemaal aan eten
en drinken aan de kinderen werd gegeven. Dit terwijl deze kinderen helemaal
niet gewend zijn om regelmatig eten te krijgen, laat staan van een bepaalde
kwaliteit. De bewuste ambtenaar wilde het wel meteen in een document verwerken.
Het hoefde dan alleen nog maar uitgeprint te worden en een paar handtekeningen
en dikke stempels en klaar.
Maar nee, Ruslan moest maar naar de winkel gaan om
een pak printer papier te kopen. Hij moest het hele pak overhandigen en kreeg
uiteindelijk 3 geprinte velletjes terug, waarop we vervolgens nog links en
rechts handtekeningen op moesten krijgen. Onbegrijpelijk dat het zo lastig
wordt gemaakt om kinderen die anders nooit een verzetje hebben toch een
verzetje te kunnen geven. Op het kamp komen ze echt niet uit bezorgdheid voor
de gezondheid van de kinderen kijken.
De ambtenaar had in ieder geval een pak printerpapier.
Het is inmiddels ruim 6 jaar geleden dat het badhuis op het kamp is geopend.
Heel wisselend wordt er gebruik van gemaakt. Soms is het er druk en in andere periodes komt er bijna niemand.
In de afgelopen tijd zijn een aantal mensen met een nieuw initiatief begonnen.
Wekelijks kunnen kinderen bij de “soepkitchen” eten krijgen. Door een andere stichting wordt dat gesponsord. De ruimte die hiervoor wordt gebruikt is net helemaal opgeknapt en ziet er goed uit. Nu ligt die gaarkeuken vlak naast het door ons gebouwde badhuis. Dat is een mooie gelegenheid om de kinderen die daar toch zijn even onder handen te nemen.
Een aantal Roma-zigeunermoeders doen nu telkens een stel kinderen onder de douche.
Twee vrouwen nemen de kinderen stuk voor stuk in de doucheruimte. Om te voorkomen dat ze zelf ook helemaal nat worden gebruiken ze een tuinslang met een sproeier. Ideaal om zo te gebruiken.
De kinderen worden helemaal ingezeept, geboend en schoongespoeld.
Volgende
keer over de voortgang van het toilettenproject.
Hartelijke
groet,
Berend
PS geef
gerust reactie. Kan ook via mijn mailadres
Geen opmerkingen:
Een reactie posten