Van de projectleider; nieuwe energie in het toilettenproject

Op het moment dat wij (Eize en ondergetekende) in gezelschap van Corine bij het huis van Ruzlan aankwamen, stonden Ruzlan en Sanyi ons buiten al op te wachten. Kort daarop kwam ook Karlos er bij.
Na een hartelijke begroeten gingen we naar binnen en hadden we een uitgebreid gesprek met elkaar.

Sanyi had ik een paar jaar geleden al eens ontmoet op een klein kampje, waar hij samen met de bewoners toilethuisjes bouwden. Ieder gezin van dat kamp (Janosi) kreeg zo een eigen toilet. Sanyi heeft dus ervaring in het maken van toilethuisjes. Ook bleek uit ons gesprek dat hij veel heeft samengewerkt met jongeren om dingen op te knappen. Hij ziet het helemaal zitten om op Munkacs aan de slag te gaan om te zorgen dat in korte tijd alle toiletten klaar komen.

Tijdens de discussie bleek dat het zijn voorkeur had om in één keer achter elkaar door te werken. Niet iedere keer een paar toiletten en dan weer verder. Juist het doorgaan heeft als effect dat de helpers steeds beter weten wat ze moeten doen en ook sneller resultaat op hun werk zien.
Sanyi wil in ieder geval drie van zijn eigen helpers meenemen.
Mooi was om te zien en te horen hoe hij denkt over betaald vrijwilligers werk. Hij vind dat de mensen op het kamp het onbetaald zouden moeten doen. Ze krijgen er toiletten voor terug. Daar was even een levendige discussie over tussen hem en Ruzlan.
Hij ziet ook meer in dagloon dan betaling per toilet. Omdat Sanyi uit Beregowo komt moet er ook een brandstof vergoeding komen en tussen de middag moet voor eten gezorgd worden voor hem en zijn mensen. Kortom er zal van alles geregeld moeten worden. Ruzlan heeft het toezicht over het geheel.
Binnenkort hoop ik te kunnen vertellen dat de toiletbouwers op stoom liggen.
Volgende week verder, dan iets over ons bezoek aan het kamp zelf.
Iedereen gezegende paasdagen toegewenst.
Berend