dinsdag 22 februari 2011

Van de projectleider: Roelie als reddende engel

Opeens was het weer zover en vertrokken we zo rond 08.30 uur richting station. Roelie deed het heel goed als taxichauffeur, we waren zo op het station. We moesten zelfs wachten op de trein. Op het moment dat we de trein instapten verschoot Harry ineens van kleur en bracht er uit mijn rugtas ligt nog in de auto. Gelukkig bleek Roelie nog niet ver uit de buurt te zijn en kwam de rugtas nog ruim op tijd op het station en had Harry ook zijn lunch bij zich.
De treinreis gebruikten we vooral om nog eens goed door te nemen waarover het in de Oekraïne moest gaan. Corinne had al heel mooi een aantal afspraken geregeld en dat betekende dat we de 2e dag al om 08.30 uur op het kamp moesten zijn voor de eerste afspraak.
De reis verliep buitengewoon voorspoedig verder en we kwamen aan het begin van de avond op ons slaapadres in Mukachevo aan.
Daar bleek dat er in de afgelopen week een ernstig auto ongeluk was geweest waarbij de vrouw van een pastor was omgekomen. Degene met wie we de eerste afspraak hadden was naar de begrafenis en die afspraak verviel dus.
Na op het kamp elkaar hartelijk begroet te hebben en koffie gedronken zijn we naar het gemeentehuis gereden. Hier werden we allervriendelijkst ontvangen door de waarnemend burgemeester, Gergely Kincs.  Hij stond ons heel bereidwillig te woord en gaf ook aan dat hij ons waar nodig zal steunen in het krijgen van benodigde vergunningen. Ook verder wilde hij ons zeker helpen bij vragen of problemen. Aan het eind hebben we een staatsiefoto gemaakt, die op de website is terug te vinden. We konden terugzien op een vruchtbaar gesprek.
De volgende weblog zal ik iets minder positieve geluiden laten horen.
Hartelijke groet,
Berend
PS geef gerust reactie. Kan ook via mijn mailadres

Geen opmerkingen:

Een reactie posten