Vanuit het bestuur van de Stichting Munkacs werd mij gevraagd om de mogelijkheden van nieuwe projecten te onderzoeken.
Tijdens mijn laatste bezoek, vorige maand, bracht ik dit dan ook ter sprake. Onze alleskunner op het kamp, Ruslan, schudde meteen met zijn hoofd. Nu nog even niet. Hij dacht dat we meteen met een nieuw project wilde beginnen, terwijl hij nog bezig was met de afronding van de 3 onder 1 kap woning en ook moest beginnen aan de renovatie van het badhuis. Dit werd hem echt even te veel. Gelukkig kon ik hem uitleggen dat we er over willen nadenken. Dat we eerst een plan willen maken en dan de financiën voor elkaar moeten krijgen en dat pas daarna er echt begonnen kan worden. Hij snapte dit en was ook gerust gesteld. Het zou hem anders veel te veel worden. Voor degenen die het niet weten. Ruslan is suikerpatiënt en heeft best nog wel meer gezondheidsklachten, waar hij niet te koop mee loopt. En op het kamp wordt hij voor van alles en nog wat ingeschakeld.
De watervoorziening op het kamp:
Er lopen een paar leidingen van het gemeentelijk waterleidingnetwerk door het kamp. Een aantal huisjes hebben daar rechtstreeks water vandaan. Maar het merendeel heeft geen water. Nu zou je kunnen bedenken of het niet mogelijk zou zijn om over het kamp een leidingnetwerk aan te leggen. Dat zou voor veel bewoners een uitkomst zijn. Helaas is het zo, dat wat er nu ligt van zeer slechte kwaliteit is en bij lekkages worden er zeg maar wat stukjes leiding dicht geplakt, maar er komen geen nieuwe leidingen. Bovendien moeten de bewoners van Mukachevo betalen voor het water. Op het kamp is dat tot nu toe niet zo. Maar je kunt bedenken dat als er veel meer gebruikers komen, de gemeente er snel bij zal zijn om meters te plaatsen. En dan heb je het probleem dat veel kampbewoners echt geen geld hebben om hiervoor te betalen.
Daarnaast trekken een aantal kampbewoners water vanonder de grond vandaan met buizen tot zo 'n 7 meter diepte. Dit is zeer risicovol voor de gezondheid, want het kamp staat op een oude vuilnisbelt en bovendien gaat de mest van de paarden en wat er in de toiletten terecht komt rechtstreeks de grond in en kan het grondwater dus ernstig vervuilen. Dit is best een groot dilemma en een probleem die voor de Stichting Munkacs te groot van omvang is om aan te pakken.
Houtkachels:
In het verleden is wel eens gevraagd om financiën voor houtkachels. In veel hutjes wordt op zeer gevaarlijke wijze gestookt en gekookt. Oude olievaten, oude potkachels en ga zo maar door. Op het kamp zijn we bij iemand geweest die het soort kachels maakt die bruikbaar lijken voor dit doel. Ruslan vertelde echter dat het materiaal van slechte kwaliteit was en niet goed. Het model wel. De man had op zijn aanwijzingen er ook een aslade onder gemaakt. Ruslan wil graag 2 jongens opleiden om zelf kachels te gaan maken onder zijn supervisie. De kosten van zo 'n kachel (zie foto) zullen ergens tussen de € 100 - € 150 per stuk komen te liggen. Ik heb dit idee nu ingebracht bij het bestuur van de Stichting en wacht af of zij dit een goed iets vinden voor een volgend project.De komende 2 weken zal er in ieder geval geen nieuwe blog verschijnen in verband met de herfstvakantie.
Tot een volgende blog,
De projectleider,
Berend van Duijvenvoorde
Geen opmerkingen:
Een reactie posten